Οπτική οξύτητα

Ορισμός

Η οπτική οξύτητα συνήθως αναφέρεται στην καθαρότητα της όρασης, αλλά αξιολογεί τεχνικά την ικανότητα ενός εξεταζόμενου να αναγνωρίζει μικρές λεπτομέρειες με ακρίβεια. Η οπτική οξύτητα εξαρτάται από οπτικούς και νευρικούς παράγοντες, δηλαδή την ευκρίνεια της εικόνας του αμφιβληστροειδούς μέσα στον οφθαλμό,  την υγεία και τη λειτουργία του αμφιβληστροειδούς και την ευαισθησία της ερμηνευτικής ικανότητας του εγκεφάλου.

Οφθαλμική εξέταση για την οπτική οξύτητα

Η οπτική οξύτητα είναι ένα μέτρο της χωρικής ανάλυσης του οπτικού συστήματος επεξεργασίας. Η οπτική οξύτητα ελέγχεται απαιτώντας από το άτομο του οποίου η όραση ελέγχεται να αναγνωρίσει  μέσω της ταυτοποίησης και του εντοπισμού των λεγόμενων οπτοτύπων – στυλιζαρισμένα γράμματα, δαχτυλίδια Landolt, παιδιατρικά σύμβολα, σύμβολα για τους αναλφάβητους, τυποποιημένα Κυριλλικά γράμματα στον πίνακα Golovin-Sivtsev, ή άλλα πρότυπα – σε ένα τυπωμένο διάγραμμα από μια συγκεκριμένη απόσταση θέασης. Οι οπτότυποι αντιπροσωπεύονται ως μαύρα σύμβολα σε λευκό φόντο (δηλαδή στη μέγιστη αντίθεση). Η απόσταση μεταξύ των οφθαλμών του ατόμου και του διαγράμματος δοκιμών έχει οριστεί έτσι ώστε να προσεγγίζουν το “οπτικό άπειρο” με τον τρόπο που ο φακός προσπαθεί να επικεντρωθεί (μακρινή οξύτητα), ή σε καθορισμένη απόσταση ανάγνωσης (κοντινή οξύτητα).

Μέτρηση

Η οπτική οξύτητα μετριέται με μια ψυχοφυσική διαδικασία και ως εκ τούτου σχετίζεται με τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός ερεθίσματος και την αντίληψη που αυτά δημιουργούν στο άτομο  και τις προκύπτουσες απαντήσεις του. Η μέτρηση μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη χρησιμοποίηση ενός οφθαλμολογικού διαγράμματος που δημιουργήθηκε από  τον Ferdinand Monoyer, από τα οπτικά όργανα, ή από δοκιμές μέσω υπολογιστή όπως το FrACT.

Πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε οι συνθήκες προβολής να αντιστοιχούν στο πρότυπο, όπως ο σωστός φωτισμός του δωματίου και του οφθαλμολογικού διαγράμματος, η σωστή απόσταση προβολής, να υπάρχει αρκετός χρόνος για την ανταπόκριση, την αποδοχή του λάθους, κ.ο.κ. Στις ευρωπαϊκές χώρες, οι όροι αυτοί τυποποιούνται από τον Ευρωπαϊκό κανόνα (EN ISO 8596, προηγουμένως γνωστό ως DIN 58220).

Φυσιολογία

Η όραση φωτός της ημέρας (π.χ. φωτοσκοπική όραση) εξυπηρετείται  από κύτταρα υποδοχέων των κονίων που έχουν υψηλή χωρική πυκνότητα (στο κεντρικό βοθρίο) τα οποία επιτρέπουν υψηλή οξύτητα της τάξης του 6/6 ή καλύτερη. Σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού (σκοτοπική όραση), τα κονία δεν έχουν επαρκή ευαισθησία και η όραση εξυπηρετείται από τα ραβδία. Η χωρική ανάλυση είναι τότε πολύ χαμηλότερη. Αυτό οφείλεται στη χωρική άθροιση των ραβδίων, δηλαδή μια σειρά ραβδίων συγχωνεύονται σε ένα διπολικό κύτταρο, με τη σειρά τους συνδέονται με ένα γαγγλιακό κύτταρο, και η προκύπτουσα μονάδα για την ανάλυση είναι μεγάλη, ενώ η οξύτητα μικρή. Πρέπει να σημειωθεί  ότι δεν υπάρχουν ραβδία στο κέντρο του οπτικού πεδίου και η υψηλότερη απόδοση σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού επιτυγχάνεται με την  κοντινή περιφερειακή όραση.

Εκτιμήσεις μέτρησης

Η μέτρηση οπτικής οξύτητας περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από το να μπορείς να δεις τους οπτότυπους. Ο ασθενής θα πρέπει να είναι συνεργάσιμος, να κατανοήσει τους οπτότυπους, να είναι σε θέση να επικοινωνήσει με το γιατρό καθώς και άλλους παράγοντες. Εάν κάποιος από αυτούς τους παράγοντες λείπει, τότε η μέτρηση δεν θα αντιπροσωπεύει την πραγματική οπτική οξύτητα του ασθενούς.

Οξύτητα κίνησης

Το μάτι έχει όρια οξύτητας για την ανίχνευση της κίνησης.  Η κίνηση προς τα εμπρός περιορίζεται από το κατώτερο όριο ανίχνευσης γωνιακής ταχύτητας (SAVT), και η οριζόντια και κάθετη οξύτητα κίνησης περιορίζεται από τα όρια πλευρικά κίνησης. Το όριο πλευρικό κίνησης είναι γενικά κάτω από το διαφαινόμενο όριο κίνησης, και για ένα αντικείμενο ενός συγκεκριμένου μεγέθους, η πλευρική κίνηση γίνεται η πιο ορατή από τις δύο, μόλις ο παρατηρητής κινηθεί αρκετά μακριά από τη συνηθισμένη του διαδρομή.  

Πηγή: Wikipedia – Ιανουάριος 2021, Μετάφραση από την αγγλική ιστοσελίδα.

Διευκρίνηση: Το παρόν κείμενο αποτελείται από  αποσπάσματα του δημοσιευμένου άρθρου της Wikipedia.